Fransız Aydınlanması’nın ‘aykırı’ sesi Rousseau,
edebiyatın geleneksel türleri içinde kendisine kolayca bir yer bulamayan bu ‘anı’ ile ‘roman’ arası metinde, hayatı ile son bir hesaplaşma çabasına girişiyor.
Düşünür, 1776-1778 arasında yaptığı kısa gezintiler
sırasında aldığı küçük notları, kendi iç hesaplaşmalarıyla birleştirerek bu eseri oluşturmuştur. Acı, ölüme
yakın olma, bireysel mutluluğu ve iç huzuru arama,
kişiye özgü bir ahlak ve inanca duyulan ihtiyaç, insanın sosyal yanı ile doğal yanı arasındaki karşıtlık,
toplumsal dünyadan kaçma arzusu, insan düşmanlığı, çocuk sevgisi gibi alanlar romanın tematik parçalarını oluşturuyorlar.