Bu kitap, tarihteki klasik İslâm devletlerinde
idareyle ilgili olarak dikkate alınması gerekti-
ğine inanılan pratik öğütleri sunuyor bize. Bir
yanda adaletin tam olarak sağlanması, servetin
doğru bölüşümü, vergi memurlarının
yüksek niteliklere sahip olması, yöneticiyle
yönetilen arasında daha dolaysız ve sıcak
bir ilişkinin kurulması gibi ideal durumlar dile
getirilirken; diğer yandan, eserin o dönem
idarecileri ve memurları için bir tür kişisel
gelişim rehberi niteliği taşıdığını görürsü-
nüz. Okuyucu sadece hükümdar değil, idare
işinin nasıl rahat ve sorunsuz yürüyeceğini
merak eden herkestir. Yer yer idealizm yüklü
satırlara rağmen ana çerçevesiyle dönemin
pratik bir idare sanatı kılavuzudur.