Jack London'ın roman kişileri, insan ile doğa
arasında bir zamanlarki birlikteliği arar, onun
izlerini bulur, içlerindeki doğaya çarpar, onu
yüzeye çıkartabildikleri ölçüde vahşileşir, insanlıklarından
uzaklaşırlar. Bir yanda doğal
yanları, vahşilik çağırır onları, bir yanda da
insan yanları. Bu kez doğa denizdir; insan
yanını çoktan yok edip doğanın (denizin) bir
parçasına dönmüş olduğunu sanan kişi de
kaptan Larsen. London bize; -Beyaz Balina'nın
kaptan Ahab'ı gibi denizin beyaz
'ruhuyla' birlikte sulara karışmayacaksak-
doğayla birlikte olmanın insan yanımızı yok
etme şartına dayanmaması gerektiğini hatırlatıyor